ทุกครั้งเวลาที่ไม่มีใคร ได้แต่นอนมองดูรูปถ่าย 

กอดหมอนใบเดิมที่เธอเคยนอนวันนั้น

และฉันตั้งใจเก็บมันให้อยู่ดังเดิม อย่างนี้ไปจนตาย



แม้ว่าบนเตียงจะไม่มีใคร แต่ก็เหมือนมีเธอข้างกาย 

กอดฉันเบาๆ เหมือนเคย เพียงได้กลิ่นหอม 

จากหมอนใบเดิมที่เราต่างเคยร่วมฝัน แค่ได้คิดถึงกันก็สุขใจ



* กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก ไม่เคยจะจางหายไป 

ถึงแม้ว่าวันเวลามันจะนานสักเท่าไหร่ ก็มีเธอไม่รักใคร

กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก มันยังตรึงอยู่ในหัวใจ

หอมยิ่งกว่าน้ำหอมของใครคนไหน ไม่มีใครแทนที่เธอ



แม้ว่ากลางคืนจะเหงาเพียงใด ต้องจำนอนคนเดียวเรื่อยไป

อ่อนล้าในใจเท่าไรเพียงได้กลิ่นหอม 

จากหมอนใบเดิมที่เธอเคยนอนใกล้ฉัน แค่ได้คิดถึงกันก็สุขใจ



(ซ้ำ *)



ตั้งแต่เมื่อวันที่เธอจากฉันไป ไม่มีคืนไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ

ยังรักยังเป็นห่วงเธอ ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน 

ในทุกลมหายใจจะยังมีเธอเสมอ



(ซ้ำ *)