วันเวลาที่ล่วงเลยไป วันที่ใจต้องชินและชา

พายุยังวนเวียนกระหน่ำเข้ามา

วันเวลาที่ต้องเป็นไป วันที่ใจนั้นเริ่มจะล้า

ที่ยังคงย้ำซ้ำเติมเราอยู่ทุกครา



* ช่วงเวลา.. ที่แสนเหน็บหนาว ต้องปวดร้าว.. เธอนั้นยังมีฉัน

ไม่อ้างว้าง.. ถ้าเราอยู่ข้างกัน จำเอาไว้ในวันเวลาที่เธออ่อนล้า เรานั้นยังมีกัน



บนทางเดินที่ยังยาวไกล เพียงแค่เดินข้ามไปด้วยกัน

วันเวลาที่ต้องเหน็ดเหนื่อยเหมือนกัน

ความจริงชีวิตที่เป็นไป เพียงแค่ใจของเราเท่านั้น

ให้รู้ไว้ว่าฉันขอแค่อย่าเพิ่งท้อ



(ซ้ำ *)



ช่วงเวลา.. ที่แสนเหน็บหนาว ต้องปวดร้าว.. อย่าหวั่นไหว

อีกมากมาย..  ถ้าเราต้องข้ามไป จำเอาไว้ในวันเวลาที่เธออ่อนล้า

และอยู่ในช่วงเวลา.. ที่แสนเหน็บหนาว ต้องปวดร้าว.. ยังมีเธอและฉัน

ไม่อ้างว้าง.. ถ้าเราอยู่ข้างกัน จำเอาไว้ในวันเวลาที่เธออ่อนล้า เรานั้นยังมีกัน



เรานั้นยังมีกัน  กันและกัน