เช้ามีเรื่องราวก็แปดโมงเช้าครับ
เมื่อคืนไปเล่นคอนเสิร์ตแล้วตอนนี้เพิ่งกลับ
ความจริงไม่อยากกลับยังอยากอยู่ต่อครับ
แต่ที่ต้องกลับเพราะอยู่ไม่ได้จริงๆ
เมื่อคืนเล่นยคอนเสิร์ตอยู่ที่ผับๆหนึ่ง
จังหวัดกำแพงเพชรผมโชว์เสร็จตีหนึ่งครึ่ง
ด้วยความเหนื่อยล้าและกลิ่นตัวเหม็นหึ่ง
รีบบึ่งรถกลับจะมาอาบน้ำที่โรงแรม
โรงแรมแห่งนี้ค่อนข้างเก่าแก่
อยู่ไม่ห่างจากวัดร้างระงมด้วยเสียงตุ๊กแก
น่าจะเก่ากว่าสิบปีขาดคนดูแล
แต่ที่แน่ๆของทุกอย่างเก่าเหลือเกิน
เดินอยู่ในโรงแรมด้วยความหดหู่
เงียบสงัดและวังเวงทำให้ขนลุกซู่
เหลือบไปเห็นรูปภาพเก่าที่หน้าลิฟท์แขวนอยู่
อู้ฮูภาพโบราณมากเลย
ผมรีบกดลิฟท์แล้วลิฟท์ก็เปิดทันที
ผมรีบเข้าลิฟท์แล้วกดชั้นเจ็ดอย่างด่วนจี๋
อากาศในลิฟท์แสนอับชื้นเต็มที่
ถึงชั้นเจ็ดพอดีก็รีบเข้าห้องทันใด
ผมถอดเสื้อผ้าแล้วอาบน้ำอย่างไว
สระผมแล้วเอาสบู่มาถูตัวขัดขี้ไคล
อาบน้ำเสร็จก็เช็ดตัวด้วยความสบายใจ
พรุ่งนี้เที่ยงเมื่อไหร่จะเช็คเอาท์กลับกรุงเทพ
พอเสร็จภารกิจผมรีบปิดไฟนอน
แอร์ในห้องเย็นฉ่ำมันช่วยดับความร้อน
พอหลับได้ไม่นานดันมาฝันเรื่องหลอน
ได้ยินเสียงหมาหอนในความฝันเรา
ฝันก็คือฝันนั่นเป็นแค่ความฝัน
ผมสะดุ้งตื่นทันทีเพราะเกิดเหตุอัศจรรย์
ก็ฝักบัวในห้องน้ำมันดันไหลดังลั่น
ใครกันนะผมนอนคนเดียวนี่หว่า
ผมลุกทันทีตรงไปที่ห้องน้ำ
เวลาตอนนั้นซักประมาณตีสาม
พอไปถึงห้องน้ำหัวใจผมเต้นตูมตาม
ก็พื้นห้องน้ำมันแห้งสนิทผมตกใจ
อะไรกันวะหรือว่าผมหูฝาด
รู้สึกไม่ดีแล้วใจมันแป้วฉี่จะราด
ผมรีบข่มตานอนมีอาการขี้ขลาด
เอาผ้าห่มมาคลุมโปงเมื่อไหร่จะเช้าสักที
ชั่วอึดในเดียวผมได้กลิ่นเหม็นเน่า
เหม็นกลิ่นซากสัตว์เหม็นเน่าซากเก่า
ใจตกไปอยู่ตาตุ่มเริ่มเปลี่ยวเริ่มเหงา
เปิดไฟหาซากเน่าก็ไม่เจอต้นตอ
สอดส่ายสายตาไปที่ประตูและหน้าต่าง
ก็เห็นหญิงสาวชุดขาวผมยาวลางๆ
ผมอยู่ชั้นเจ็ดแต่เธอมาลอยผ่านหน้าต่าง
แล้วภาพเธอก็เลือนลางจางหายไปกับตา
ผมลุกทีนทีด้วยความเร็วสุดเหวี่ยง
ด้วยความตกใจเกือบหัวทิ่มตกเตียง
พอถึงหน้าต่างมองออกไปไม่มีระเบียง
เพียงแค่นั้นแหล่ะประสาทกินทันที
ไม่ไหวแล้วครับผมเปิดไฟนอน
ให้มันสว่างไว้เพราะความมืดทำให้หลอน
ไม่รู้จะทำยังไงเลยท่องคาถาชินบันชร
สวดมนต์ขอพรให้พระคุ้มครอง
พระสงฆ์องค์เจ้าช่วยผมด้วยครับ
ผมสวดไม่ทันไรอยู่ดีๆไฟก็ดับ
หลับไม่ลงแล้วครับผมอยากจะบ้าตาย
เธอคนนั้นทำให้เราหัวใจแทบวาย
ผมได้ยินเสียงครวญครางสียงผู้หญิงร่ำไห้
สาวใหญ่คนนั้นนั่งอยู่ปลายเตียงผมเอง
ผมท่องนะโมตัสสะเฮ้อภะคะวะโต
เธอนั่งจ้องผมเบ้าตาลึกโบ๋
ผมขยับตัวไม่ได้คล้ายกับโดนล่ามโซ่
พุทธโธธัมโมเมื่อไหร่จะเช้าสักที
สิ่งที่เราเห็นนั้นมันคืออะไรกัน
เสียงที่ได้ยินมันน่ากลัวจนตัวสั่น
กลิ่นที่ได้รับมันเป็นกลิ่นอะไรนั่น
เรื่องจริงหรือความฝันภาพยังจำติดตา
สิ่งที่เราเห็นนั้นมันคืออะไรกัน
เสียงที่ได้ยินมันน่ากลัวจนตัวสั่น
กลิ่นที่ได้รับมันเป็นกลิ่นอะไรนั่น
เรื่องจริงหรือความฝันภาพยังจำติดตา