เธอบอกไม่เข้าใจ บอกไม่เข้าใจ คนอย่างฉัน

ฉันยิ้มได้อย่างไร ยิ้มได้ อย่างไร

เมื่อเธอมาบอกกันว่าขอลา



ฉันที่เคยรักเธอ ก็ยังรัก เธอ เหมือนผ่านมา

ฉันยิ้มเพราะมันเหนื่อย ไม่เหลือแรง

บีบน้ำตา ถึงเวลาต้องยิ้มให้มัน



* ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคย

ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน

นี่คือเพื่อน เก่า ที่เรา ต้องเจอ

เจอกันเมื่อนานแสนนาน



** ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย

เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่า เรายิ้มให้มัน

สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้ม ได้

ให้ราคามันเท่ากัน ยิ้มให้มันก็ พอ



ฉันไม่ได้แข็งแรง ไม่ได้ มั่นคง สักเท่าไหร่

แค่รู้ว่าบางที แอบยิ้มตอนที่เสียใจ

เหมือนอะไรก็ง่ายขึ้นมา



(ซ้ำ * , **)