ริมหน้าต่างข้างห้องนอน กลางเมืองแห่งแสงไฟ

คืนนี้ดาวไม่สวยเท่าไร ฉันนั่งตรงนี้ลำพัง

ไม่มีใครคิดถึงเลย ไม่มีฝากข้อความ

กลายเป็นความอ้างว้างบางอย่าง ฉันต้องถามตัวเอง



ถ้าคืนนี้ ฉันไม่สบายและล้มลง

จะมีไหม สักคนที่จะรู้



* อยากมีแค่สักคน ให้เขาเข้ามาอยู่ตรงนี้

อยากมีแค่สักคน นั่งลงข้างๆ กัน

อยากมีแค่สักคน ที่มามองตาและรับฟัง

ว่าคืนนี้ ฉันเหงาจนจับใจ



ตั้งแต่ตื่นถึงเข้านอน มีเพียงความเหงาใจ

เดินคนเดียวบนโลกใบใหญ่ และใช้ชีวิตลำพัง

จะมีใครไหมสักคน คนที่เป็นของฉัน

ได้แต่มองไปนอกหน้าต่าง แล้วก็หวังในใจ



ถ้าวันไหน ฉันไม่สบายและล้มลง

อยากจะมีสักคน ที่ห่วงฉัน



(ซ้ำ * , *)



แต่ไม่รู้ เขาอยู่ที่ใด