ใจสลายคล้ายๆโลกมันหยุดหมุน คนที่คุ้นพึ่งพูดว่าเราจบกัน 

เกิดนาทีที่มีน้ำตา กับเวลาที่ดูเงียบงัน เหลือแค่ฉัน ไม่เหลือใคร 



ที่ยังห่วงกัน ปลอบฉันร้อยพันเหตุผล สรุปต้องทน ผลลัพธ์คือเธอต้องไป 

ยังกำชับให้จบด้วยดี อย่าเจ็บสิเธอยิ่งทุกข์ใจ คิดได้ไง อยากถามเธอแค่หนึ่งคำ 



* ถ้าเธอไม่ให้ฉันเจ็บ แล้วเธอจะให้ใครเจ็บ เธอจะให้ฉันเก็บน้ำตาไว้ที่ไหน

คนที่ต้องเสียทุกอย่าง ยังต้องมาฟังเธอบอกอย่าเสียใจ ถ้าเธอไม่อยากจะทำร้าย อย่าทิ้งกันไปสิเธอ



ได้ฟังอย่างนี้ มันเหมือนยิ่งถูกตอกย้ำ ไม่เจ็บไม่ถาม เธอแค่กังวลใช่ไหม

กลัวบางคนมองเธอไม่ดี กลัวบางทีมีคนเหงาตาย นึกยังไง ถึงพูดง่ายๆอย่างงั้น



(ซ้ำ *)



ก็ตัวเองเป็นคนทิ้งเองจะพูดอะไรก็ได้ ก็ตัวเองไม่ได้เสียใจจะพูดยังไงก็ได้

ก็ในเมื่อตัวเธออยากจบ ใช่สิฉันเองจำเป็นต้องเจ็บ 

ก็ตัวเองเป็นคนทิ้งเองจะพูดอะไรก็ได้ ก็ตัวเองไม่ได้เสียใจจะพูดยังไงก็ได้ 

ก็ในเมื่อตัวเธออยากจบ ใช่สิฉันเองจำเป็นต้องเจ็บ เพราะเธอเสียใจแทนฉันไม่ได้ 



(ซ้ำ *)



ไม่อยากให้ฉันต้องร้องไห้ อย่าทิ้งกันไปสิเธอ