ฉันเหมือนคนเรื่อยเปื่อย วิ่งหารักมาจนเหนื่อย คนโน้นคนนี้ ก็ไม่มีที่ถูกใจ 

ทั้งที่มีใครอยู่ ที่แท้ก็ดูไม่ออก จนต้องห่างเหิน ไม่ได้เจอจึงเข้าใจ 



* เพิ่งรู้คำตอบ ว่าไม่อาจรักใครอื่น นอกจากคนใกล้ตัวที่ยืนห่างกันไม่ไกล 

ต่อให้ตาปิด สนิทก็ชี้ตัวถูก ว่าใครที่ฉันรักหมดหัวใจ 



** เธอคือคนที่ฉันตามหา คนที่อยู่ตรงหน้านี่ไง ใช่ไหม 

ฉันคงจะเกือบลืมเธอ ถ้าไม่มีวันที่เธอหายไป 



*** เธอคือคนที่ฟ้าส่งมา คนที่อยู่กันแค่เอื้อมมือ แต่เหมือนไกล 

เพราะใจเคยมองไม่เห็น แต่ว่าวันนี้ทั้งใจฉันเห็นเธอ 



เหมือนฉันมันตาบอด ไม่เชื่อที่ใครเคยบอก คนที่ควรรัก นั่นคือคนข้างกายฉัน 

ทั้งที่ได้ใกล้กัน แต่ฉันก็ยังมองผ่าน จนถึงวันนี้ เพิ่งเข้าใจก็เกือบสาย 



(ซ้ำ * , ** , ***)



(ซ้ำ ** , ***)