เธอยังงดงามเหลือเกินในฝัน

รอยยิ้มเธอยังอ่อนหวานเหมือนเคย

กายเธอยังหอมตรึงใจ ฉันจำไม่ลืม

แต่มันคงเป็นความฝัน

สองมือยังคว้าไร้จุดหมาย

ฉันตื่นมาพบว่าไม่มีเธอข้างกาย



* ความจริงมันช่างโหดร้าย ข้างกายมันว่างเปล่า

เหน็บหนาวคนเดียวอย่างนี้มาแสนนาน

จะภาวนาแค่ไหน ให้เราได้พบกัน

ไม่มีวันที่เธอนั้นจะกลับมา



ฉันรู้ว่าคงไม่อาจเปลี่ยนมัน

ความฝันคงไม่มีวันเป็นจริง

ถึงแม้สวยงามเพียงใดไม่ใช่ความจริง

ไม่มีเธอในอ้อมกอดฉัน

อ้อนวอนจนน้ำตาหมดไป

คร่ำครวญแค่ไหนก็ไม่มีเธอข้างกาย



(ซ้ำ *)



ขอแค่เพียงสักนาทีได้ไหม

ขอให้ความฝันกลายเป็นความจริง



(ซ้ำ *)



ความจริงมันช่างโหดร้าย ข้างกายมันว่างเปล่า

ปวดร้าวคนเดียวอย่างนี้มาแสนนาน

จะภาวนาแค่ไหนก็คงไม่สำคัญ

ไม่มีวันที่ความฝันกลายเป็นจริง