จดเอาไว้ ทุกครั้งกลับลืม มันลืมว่าใจเคยถูกทำร้าย
ถูกเธอซ้ำ แทบเป็นแทบตาย 
ใจมันไม่จำกลับไปยอมเธอ

* อีกกี่ครั้งที่ฉันต้องยอมอภัยให้เธอ 
อีกกี่ครั้งที่ฉันต้องทนเห็นรอยน้ำตา
อีกกี่พันครั้งที่คนอย่างฉัน 
ซักวันจะไม่เหนื่อยล้า
ไม่เสียใจ ไม่แพ้ทางคนอย่างเธอ

อยากจะหนี 
ให้พ้นจากเธอ โดนใครรังแกไม่อยากทนเห็น
แต่สุดท้าย กลับทำไม่เป็น 
ใจมันชาเย็นกับเธอไม่พอ

(ซ้ำ *)

เธอคงจะเห็นฉันเป็นของตาย 
ซมซานยังไงก็คลานกลับมา
คงพอกันที อยากจะทำเป็นคนเย็นชา 
แต่พอเธอมีน้ำตากลับแพ้ทาง

(ซ้ำ *)

ไม่เสียใจ 
ไม่แพ้ทางคนอย่างเธอ