ก็ตรงเวลาอย่างนี้ไม่เคยเปลี่ยน 
ผู้คนทยอยเบียดฉันให้เดินไป
กับไฟฉายที่คอยส่องทาง ให้ฉันได้เดินตามแสงไฟ 
ส่องฉันเดินตรงไปหยุดที่เดิม

ที่เดิมตรงมุมแห่งนี้เคยมีเธอ 
ต้องมาด้วยกันเสมอทุกทีไป
ที่โรงภาพยนตร์แห่งนี้ เก็บวันดีๆอยู่มากมาย 
ได้หัวเราะร้องไห้ใปกับเธอ

* แม้ไม่อาจกลับไปได้เหมือนเดิม 
ยังอยากจะมานั่งดู ไม่รู้ยิ่งดูเท่าไรยิ่งตอกย้ำ

** ไม่อยากดูภาพยนตร์แบบนี้ 
แบบที่ต้องมีแต่ฉัน เมื่อไม่มีเธอคนนั้นจะทนดูได้ไง
ขาดเธอดูภาพยนตร์ด้วยกัน 
ตัวฉันทำใจไม่ได้ ไม่รู้ทำไมต้องฝืนใจทนนั่งดู 
ให้มันยิ่งเหงาใจ

ที่เดิมตรงมุมแห่งนี้มันว่างเปล่า 
ต้องดูคนเดียวต้องเหงาถึงเมื่อไหร่
ฉากสุดท้ายกำลังจบลง และฉันก็คงต้องลุกไป 
ไม่เห็นจะมีใครอยู่ข้างฉัน

(ซ้ำ * , **) 

ขาดเธอสักคนทนดูไม่ได้ 
บทตีให้ตาย ก็ไม่ซึ้งใจ ต่อจากนี้ไปไม่มาอีกแล้ว

(ซ้ำ **) 


ยิ่งฝืนยิ่งช้ำใจ