กับบางวัน
 วันที่ดู มันร้อนแรง
 เหมือนมี เปลวเพลิง
 ที่ลุกลาม
 ให้เธอ มองดู
 กิ่งใบ พฤกษ์ไพร ยังงดงาม
 ด้วย น้ำค้างพราว
 ถ้ายามใด
 ในจิตใจ เธอร้อนเกิน
 ท่ามกลาง ทางเดิน ที่ร้อนรน
 ทุกข์ประดัง จนเกิน จะฝืนทน
 ทั้งล้า และอ่อนแรง
 ให้เธอ รับรู้ ว่ามี
 น้ำค้าง ในใจเธอ
 ที่อยู่ ในใจ เสมอ
 ทุกคืน ทุกวัน
 ดับไฟ ที่สุม จิตใจ
 แรงร้อน ในบางวัน
 ให้ มลายไป ด้วยหยดน้ำ
 น้ำ ค้าง ในใจเธอ
 ไม่มีวัน วันที่ใจ
 จะร้อนเกิน
 ไม่มี ทางเดิน ที่ร้อนไป
 เพราะเธอมี
 หยดหนึ่ง น้ำค้างใจ
 ที่ช่วย ให้ฉ่ำเย็น
 ให้เธอ รับรู้ ว่ามี
 น้ำค้าง ในใจเธอ
 ที่อยู่ ในใจ เสมอ
 ทุกคืน ทุกวัน
 ดับไฟ ที่สุม จิตใจ
 แรงร้อน ในบางวัน
 ให้ มลายไป ด้วยหยดน้ำ
 น้ำ ค้าง ในใจเธอ
  
 ถ้ายามใด
 ในจิตใจ เธอร้อนเกิน
 ท่ามกลาง ทางเดิน ที่ร้อนรน
 ทุกข์ประดัง จนเกิน จะฝืนทน
 ทั้งล้า และอ่อนแรง
 ให้เธอ รับรู้ ว่ามี
 น้ำค้าง ในใจเธอ
 ที่อยู่ ในใจ เสมอ
 ทุกคืน ทุกวัน
 ดับไฟ ที่สุม จิตใจ
 แรงร้อน ในบางวัน
 ให้ มลายไป ด้วยหยดน้ำ
 ให้เธอ รับรู้ ว่ามี
 น้ำค้าง ในใจเธอ
 ที่อยู่ ในใจ เสมอ
 ทุกคืน ทุกวัน
 ดับไฟ ที่สุม จิตใจ
 แรงร้อน ในบางวัน
 ให้ มลายไป ด้วยหยดน้ำ
 ให้เธอ รับรู้ ว่ามี
 น้ำค้าง ในใจเธอ
 ที่อยู่ ในใจ เสมอ
 ทุกคืน ทุกวัน
 ดับไฟ ที่สุม จิตใจ
 แรงร้อน ในบางวัน
 ให้ มลายไป ด้วยหยดน้ำ
 ให้เธอ รับรู้ ว่ามี
 น้ำค้าง ในใจเธอ
 ที่อยู่ ในใจ เสมอ
 ทุกคืน ทุกวัน
 ดับไฟ ที่สุม จิตใจ
 แรงร้อน ในบางวัน
 ให้ มลายไป ด้วยหยดน้ำ
 น้ำค้าง ในใจเธอ...[start]../song/2/2055.MID[stop]