โถใครกระชาก ใจ พี่
ปวดใน ฤดีเต็มทน
พี่เองยังบ่น กับธรณี
ว่าใจ พี่คอยกานดา
สุดถวิลแสนเวทนา
โอ้ ขวัญตามาร้างไกล
ยามพี่ร้องให้ ธรณีก็คร่ำครวญ
ยาม พี่ร้าวรัญจวน 
ธรณีช่วยปลอบใจ
แม่เอยลูกแสนอาลัย
เขามาจากลูกไป ให้ สะอื้น
ลูกระทมหัวใจขมขื่น
โหยสะอื้น คืนแห่งน้ำตา
เหมือนคนที่ขาด ดวงใจ
โลกจึงไร้คนใยดี
เห็นมีแต่แม่ ธรณี
ที่ยังหวังดีลูกยา
ลูกสิ้นหวังเขาจางร้างลา
เก็บ น้ำตารักษาใจ
ยามพี่หมองหม่น
เจ้าจะทนอยู่อย่างไร
ยาม พี่ร้องให้
เจ้าหัวเราะอยู่กับใคร
แม่เอย แม่เห็นดวงใจ
ของลูกผ่านไป ครั้งนี้หรือเปล่า
ห่วงแลหาเพราะยังรักเจ้า
โถเศร้า เราอยู่เดียวดาย...[start]../song/1/1990.MID[stop]