เสีย ดาย รักเคยแนบกาย
กอด กระซิบ
น้องสั่นระริกพลิกกายให้ชม
พี่โลมโฉมเจ้า คนงาม
วาบหวามไม่ลืมได้เลย
จะอยู่กันไกล แสนไกล
ดวงใจไม่เคยนิ่งเฉย
ครุ่นคิด คนึงที่เคย
รักเอยข้าแสน ซาบทรวง
ฟ้า ไกล รักยังไม่วาย
สั่น กระซิบ
แม้ห่างลิบๆ กระซิบฝากลม
ช่วยพรมน้ำถ้อย ใกล้หู
ให้รู้พี่คอยพุ่มพวง
ยิ่งจาก กันนานแสนนาน
ดวงมาลย์ยิ่งคอยยิ่งหวง
พี่ฝัน รอวันชื่นทรวง
หวังดวงสมร ร่วม ทาง
น้อง เคย เฝ้าเว้าวอน
คืนวัน อัดอั้นทอดถอน
ทนนอน กอดหมอนแทนร่าง
ถึงห่างไกล ไอรักอุ่นใจไม่รู้ จาง
วันนี้มอง ฟ้า กว้าง
วันฟ้าแคบคงมี
น้อง เอย รักพี่ไม่เคย
เปลี่ยน แปร ไป
หวังว่าหัวใจ น้องคงไม่แปร
เฝ้าชะแอ้เจ้า คืนมา
ประทับอุราอีกที
จะกอดให้เป็นเนื้อเดียว
แน่เทียว ไม่ยอมให้หนี
ด้วยหญิงทั้งโลกที่มี
หาใครพี่ซึ้ง เท่า เธอ
  
น้อง เอย รักพี่ไม่เคย
เปลี่ยน แปร ไป
หวังว่าหัวใจ น้องคงไม่แปร
เฝ้าชะแอ้เจ้า คืนมา
ประทับอุราอีกที
จะกอดให้เป็นเนื้อเดียว
แน่เทียว ไม่ยอมให้หนี
ด้วยหญิงทั้งโลกที่มี
หาใครพี่ซึ้ง เท่า เธอ...[start]../song/0/0070.MID[stop]