เกิดเป็นนักร้อง
ใครก็มองเหมือนมีความสุข
มีแต่ความทุกข์ มันมาจุกในหัวใจ
ทุกวี่ ทุกวัน อยู่บนเวทีสดใส
ลงเวทีผมต้องร้องไห้
ในดวงใจผมมันหมองหม่น
เกิดเป็นคนจร ไร้รังนอน
เหมือนนกขมิ้น
โธ่ศิลปิน การหากินมันแสน วก-วน
แม้คนเคียงใกล้ จากไป ไม่เคยมายล
อกปวดร้าว น้ำตาร่วงหล่น
มันสดุทน แทบเป็นใบ้บ้า
ยาม-ผมขับกล่อมบรรเลง
ภายนอกครื้นเคลง
ภายในวังเวง เว่ว้า
ผมเคยมีรักต้องอกหัก เพราะเงินตรา
มีแต่น้ำตา เจ็บอุราเหมือนโดนไฟไหม้
*อยู่บนเวทีใครดูดี เหมือนคนสนุก
มีแต่ความทุกข์ หาความสุขไม่มีในใจ
เห็นทีต้องบวช เพื่อตัดกิเลสออกไป
ถ้าขืนอยู่อย่างนี้ไปใย
คงสิ้นใจ แน่นอนครับแฟน
ดนตรี
*อยู่บนเวทีใครดูดี เหมือนคนสนุก
มีแต่ความทุกข์ หาความสุขไม่มีในใจ
เห็นทีต้องบวช เพื่อตัดกิเลสออกไป
ถ้าขืนอยู่อย่างนี้ไปใย
คงสิ้นใจ แน่นอนครับแฟน...[start]../song/1/1073.MID[stop]