เหม่อดูหมู่ดาวที่พราวพร่างฟ้า
หยาดสายน้ำตาหยดมาเหมือนว่า ช้ำใจ
โอ้ฟ้าลืมเลือนห่วงเดือนเหนือเจ้า หรือไร
เจ้าพราวผ่องใส ไม่เคยชื่นชม
หยาดเอยหยาดชนหล่นมาชุ่มชื้น
หยาดน้ำค้างคืนฝากรอยขมขื่น ระทม
เจ้าช้ำอุราดุจทรวงของข้า ระบม
เขาเคยชิดชม แล้วมาห่างเหิน
โอ้ น้ำ ตาดาว
ไหล พราว โลม หล้า ให้เพลิน
หยาด น้ำค้าง ชวน เชิญ
หริ่ง หรีด เพลิน กรีด ร้องรำพัน
เยือกเย็นทั่วกันด้วยชลหยาดฟ้า
อกเอ๋ยอกเราเมื่อคราวชอกช้ำ
สุดแสนระกำหลั่งความช้ำด้วย น้ำตา
แต่น้ำตาเราโอ้ใครไหนเล่า เหลียวมา
ซับรอยน้ำตา ของข้าดุจดาว
 
โอ้ น้ำ ตาดาว
ไหล พราว โลม หล้า ให้เพลิน
หยาด น้ำค้าง ชวน เชิญ
หริ่ง หรีด เพลิน กรีด ร้องรำพัน
เยือกเย็นทั่วกันด้วยชลหยาดฟ้า
อกเอ๋ยอกเราเมื่อคราวชอกช้ำ
สุดแสนระกำหลั่งความช้ำด้วย น้ำตา
แต่น้ำตาเราโอ้ใครไหนเล่า เหลียวมา
ซับรอยน้ำตา ของข้าดุจดาว...[start]../song/0/0342.MID[stop]