เพลงวัตถุโบราณ

อย่าทิ้งให้ขึ้นหยากไย่
มองคล้ายพวกแอนติค
เสียงหัวใจระริก
บอกมัน ทรมาน
ก็เริ่มเข้าใจความเหงา
เรานั้นไม่ ต้องการ
เธอว่าไงว่ากัน
บอกมาเป็น นัยนัย
เป็นบัวหน้าแล้ง
ขาดน้ำ มาตั้งนาน
เลยทอดสะพาน
ให้เธอมา รดน้ำ
อย่าชัก อย่าช้า
เก็บไว้นานก็เก่า
อย่าเหมา เอาฉัน
เป็นเหมือน
เครื่องลายคราม
ดูดี้ อย่าถาม
จำไว้ใจว่างอยู่
บอกไว้ ให้รู้
เปิดใบจองอีกครั้ง

ขอเพียงเธอแน่ใจ
ตัวฉันมีใจแน่
ขอเพียงเธอไม่แคร์
อดีตเคยเป็นอย่างไร
อยากรู้ว่าเธอและฉัน
จะรักกันเมื่อไหร่
ฉันนั้นไร้กฎเกณฑ์
กติกาไม่เยอะ
เป็นบัวหน้าแล้ง
ขาดน้ำ มาตั้งนาน
เลยทอดสะพาน
ให้เธอมารดน้ำ
อย่าชัก อย่าช้า
เก็บไว้นานก็เก่า
อย่าเหมา เอาฉัน
เป็นเหมือน
เครื่องลายคราม
ดูดี้ อย่าถาม
จำไว้ใจว่างอยู่
บอกไว้ ให้รู้
เปิดใบจองอีกครั้ง
อย่าชัก อย่าช้า
เก็บไว้นานก็เก่า
อย่าเหมา เอาฉัน
เป็นเหมือน
เครื่องลายคราม
ดูดี้ อย่าถาม
จำไว้ใจว่างอยู่
บอกไว้ ให้รู้
เปิดใบจองอีกครั้ง

อย่าชัก อย่าช้า
เก็บไว้นานก็เก่า
อย่าเหมา เอาฉัน
เป็นเหมือน
เครื่องลายคราม
ดูดี้ อย่าถาม
จำไว้ใจว่างอยู่
บอกไว้ ให้รู้
เปิดใบจองอีกครั้ง
อย่าชัก อย่าช้า
เก็บไว้นานก็เก่า
อย่าเหมา เอาฉัน
เป็นเหมือน
เครื่องลายคราม
ดูดี้ อย่าถาม
จำไว้ใจว่างอยู่
บอกไว้ ให้รู้
เปิดใบจองอีกครั้ง...[start]../song/4/4029.MID[stop]