เด็กเอ๋ย เด็กตัวน้อยๆ
เจ้าด้อย เรื่องการศึกษา
เจ้าด้อย กำลังวังชา
ข้าวปลา มีไม่ พอกิน
หน้าร้อน มันแล้งเหลือทน
หน้าฝน น้ำท่วม พื้นดิน
หน้าหนาว หนาวจนจะสิ้น
จำใจ จากถิ่น เกิดมา
จากมา ทำงาน ใช้แรง
นกเขาน้อย
เจ้าบินลอย สู้ลมแรง
แดด ก็แผดก็เผา
ตัวเจ้า นั้นยังไม่แกร่ง
เกรงเจ้า จะหมดแรง
หมดแรง กระพือปีกกาง
หนูเอ๋ย หนูตัวน้อยๆ
เจ้าด้อย สติปัญญา
เมื่อก้าว ลงชานชาลา
ฝูงห่า ก็รุม ฉกชิง
ถูกขัง ไว้รอเลือกตัว
เหมือนวัว เหมือนควายจริงๆ
นายหน้า หักค่า กลอกกลิ้ง
รับจริง สามร้อย ต่อเดือน
ทั้งเดือน ในโรง โกงแรง
นกเขาน้อย
เจ้าบินลอย สู้ลมแรง
แดด ก็แผดก็เผา
ตัวเจ้า นั้นยังไม่แกร่ง
เกรงเจ้า จะหมดแรง
หมดแรง กระพือปีกกาง

สงสาร เด็กตัวน้อยๆ
ถดถอย กำลังทุกที
กินข้าว คลุกน้ำปลาใส่สี
เต็มที่ มื้อหนึ่งครึ่งชาม
ก็สิบสอง ชั่วโมงต่อวัน
หลับกัน กับพื้นโรงงาน
ถูกตี ถูกทรมาน
คิดถึงแม่ บ้าน ทุ่งนา
น้ำตา หลั่งจน อ่อนแรง
นกเขาน้อย
เจ้าบินลอย สู้ลมแรง
แดด ทั้งแผดทั้งเผา
ตัวเจ้า นั้นยังไม่แกร่ง
นกน้อย เจ้าหมดแรง
สิ้นแรง ตายคาโรงงาน
นกเขาน้อย
เจ้าบินลอย สู้ลมแรง
แดด ทั้งแผดทั้งเผา
ตัวเจ้า นั้นยังไม่แกร่ง
นกน้อย เจ้าหมดแรง
สิ้นแรง ตายตาลืมโพลง...[start]../song/9/9537.MID[stop]