จากปากพนัง
นั่งเรือตังเก
พี่ผ่านทะเล
หนีมามหาชัย
จากวันเป็นเดือน
ไกลก็ดูเหมือนใกล้
ก็ด้อยหัวใจ
มีแต่ความคิดถึง
คลื่นลมพัดมา
พี่มาเป็นบุญ
แม่เจ้าพระคุณ
การุณเหลือรำพัน
จอดเรือทีไร
ใกล้ชิดกันพักหนึ่ง
ให้ครุ่นคนึง
ติดตรึงใจคนจร
กุ้งและปลาที่หามาฝาก
นี่คือน้ำใจคนยาก
หนุ่มเมืองนคร ยินดี
ที่เจ้าไม่มองค้อน
สาวสมุทรสาคร
รักด้วยหัวใจ
จากมหาชัย
จากไปเพียงกาย
เจ้าอย่าใจหาย
เมื่อพี่หันเรือไป
โบกมืออำลา
ส่งสายตายิ้มให้
พี่ลอบถอนใจ
แทบหันหัวเรือคืน

จากมหาชัย
จากไปเพียงกาย
เจ้าอย่าใจหาย
เมื่อพี่หันเรือไป
โบกมืออำลา
ส่งสายตายิ้มให้
พี่ลอบถอนใจ
แทบหันหัวเรือคืน...[start]../song/0/0458.MID[stop]