ดึกแล้ว เธอคงนอนหลับใหล ส่วนฉันทำไมหวั่นใจไม่รู้
แสงจันทร์ยังส่องพราว 
ดวงดาวบนฟากฟ้า คืนนี้ใจฉันไขว่คว้าหาเธอ

* ป่านนี้ ใจเจ้าลอยไปอยู่ไหน 
หลับฝันถึงใครไม่รู้
ฉันคนเดียวเปลี่ยวใจ หวั่นไหวและไร้คู่ 
มีฟ้ามีดาวอยู่เป็นคู่ใจในคืนนี้

** อยากรู้ 
สุดหยั่งลึกจริงๆนะใจคนเรา
เหม่อดูฟ้าใจเธอก็เหมือนเป็นดาว 
ที่พร่างพราวเป็นหมื่นล้าน
เปรียบเหมือน ความลี้ลับของราตรีกาล
ยิ่งเนิ่นนาน 
ตัวฉันยิ่งไม่เข้าใจ

(ซ้ำ * , **)

แล้วเมื่อไหร่ 
ที่เธอนั้นจะทำให้ฉันได้เข้าใจ