ตะวันเจ้าคล้อย ย้อยลมเรียมโรบ นกเจ้าบินโอบกลับรังเดียวดาย 

ชีวิตต้องอยู่ไม่มีจุดหมาย เพราะฉันไร้เธอ...ไร้เธอ



เฝ้าแต่รอ รอๆ รอๆ พร่ำเพลงรัก ดั่งคนละเมอ

ใต้มนต์ขลังนั่งคอยจนเก้อ ใจที่เผลอให้เธอจนหมด...หัวใจ



ก็เพียงแค่หวนคืนมาซักหน่อย ยิ้มเพียงเล็กน้อยให้ดูสดใส 

ยิ้มของเธอปลุกปลอบจิตใจ ให้ฟื้นคืนมา...คืนมา



จุดประกายให้ฉันได้หวัง ดั่งตะวันที่โผล่ขอบฟ้า 

ลูบลมไหลพฤไพรพนา ต่อชีวาให้เราได้ต่อ...สู้ไป



ต้องอยู่โดยไร้ซึ่งเธอ ก็คงต้องเผลอเหมือนคนร่ำไห้ 

หมดเรี่ยวแรงแข็งใจ ยิ่งไกลยิ่งขว่าง...เขวง



เผ้าต่อรอ รอๆ รอๆ พร่ำเพลงรักอีกซักล้านเพลง 

จดเรื่องลมเรื่องเธอคนเก่งเปิดรอยยิ้ม...พิมพ์ใจ