ถนนว่างเปล่าไม่มีใคร ผู้คนจะขังฉันยืนเดียวดาย

ฉันมองขึ้นไปฟ้าเลือนหายสายลมหยุดพัดฉันไม่เข้าใจ



* ตื่นขึ้นมาเจอกับความจริงดีเหมือนกัน

ซึ่งวันนี้หรือคืนไหนก็ร้ายเหมือนในฝัน

อยู่เพียงคนเดียวอยู่อย่างนี้ไม่มีใคร

กับฝันร้ายท่ามกลางคนมากมาย



ทุกวันที่ผ่านไม่ต่างกันไม่ต่างกับฝันฉันยังเดียวดาย

ฉันมองรอบกายช่างวุ่นวายผู้คนดัดหลังฉันจึงเข้าใจ



(ซ้ำ *)



โอ้ มีสักคนที่เข้าใจ ให้วันเลวร้ายไม่นานเกินไป

ขอเพียงสักคนให้กอดกาย ให้คืนโหดร้ายไปจางหายไป



(ซ้ำ * , *)



ฉันต้องการเพียงรัก มีไหมใคร  ฉันต้องการเพียงรัก