* ใจคอจะทำ ให้ง้อรอจนเมื่อไหร่ จึงยอมพูดจาด้วยสักครั้ง

ใจคอจะทำ ให้ทุกข์ทนจนเจียนบ้า จึงยอมพูดจาด้วยสักที



** สบตา ฉันสักหน่อย อย่าปล่อยให้หลงคอยเก้อ

ตัวฉันเฝ้ามองเพียงเธอ ไม่เคยเผลอมองใคร

สบตา ฉันสักหน่อย อย่าปล่อยให้หลงคอยเก้อ

ตัวฉันเฝ้ามองเพียงเธอ เธอเล่ามองผู้ใด



ดวงตาคู่นั้น นั่นหรือก็คือหน้าต่าง เป็นทางเปิดไปสู่ใจ

เธอคงไม่รู้ ว่าฉันนั้นเป็นเช่นใด ในเมื่อคอยหลบตา



(ซ้ำ ** , **)



(ซ้ำ * , **)