เหมือนรองเท้าคู่เดิมของเธอ 
พาเธอก้าวไปทุกที่ที่อยากจะไป
ลุยถนนที่มันเปื้อนโคลน 
ผ่านเดือนและปีเนิ่นนานพาเธอเดินไป พาไป

เหมือนรองเท้าเก่าโทรมคู่นึง 
หมดความสวยงามไม่มีประโยชน์อะไร
และเธอก็คงต้องโยนทิ้งมัน 
หมดความสำคัญที่เธอจะเก็บฉันไว้

* แค่ส่องกระจกดูเงาก็พอที่จะเข้าใจ 
ว่าตัวฉันเป็นแค่คนที่เธอต้องการจะทิ้ง
ตัวเรามันเก่าเกินไปเจ็บปวดก็ต้องฝืนใจ 
ต้องยอมรับมันแม้จะเสียใจเมื่อเธอต้องการรักใคร(คนอื่น)

อยากจะกอดเธอให้เธอซึ้งใจ 
อยากให้เหมือนเดิมรู้ดีว่าไม่มีทาง
บอกเธอว่ารักอ้อนวอนเท่าไร 
ก็คงเหมือนลมแค่ลมเป่าผ่านเท่านั้น

(ซ้ำ *)

หรือว่ารักฉันมันหมดไฟ 
มันไม่ได้ใจซักอย่าง เป็นแค่รองเท้าที่ถูกใช้ 
เก่าเกือบจะพัง 
เธอคงจะเบื่อใช่ไหม

(ซ้ำ * , *)