รู้อยู่แก่ใจ ว่าเธอไปไหนมา
เห็นอยู่ตำตา ว่าเธอไปกับเขา
นับได้เกือบเดือน 
ที่ฉันไม่เจอะเธอแม้เงา
รู้รึเปล่า ว่าฉันคิดมากเท่าใด

แค่หลับตาลง 
ก็พอนึกภาพออก
ไม่บอกก็รู้ ว่าเธอทำอะไร
เมื่ออยู่กับเขา 
เธอเองคงจะใจถึงใจ
คิดเมื่อไหร่ มันเหมือนมีดกรีดทุกที

* 
แต่กลับมาเถอะที่รัก ถ้าวันนี้เขาไม่แคร์
จะกลับมาอย่างคนแพ้ 
ก็ไม่ต้องลำบากใจ
จะไม่เอ่ยถามซักคำ จะไม่ตอกย้ำซ้ำเติมหัวใจ
จะโอบกอดเธอ 
แม้ว่าเธอเคยกอดใคร
ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง

ฉันจับมือเธอ 
ด้วยมือที่ชุ่มเหงื่อ
ไม่อยากจะคิด ว่าเหลือซักแค่ไหน
ทุกสิ่งที่ฉัน 
ได้เคยเฝ้าถนอมด้วยหัวใจ
เธอคงให้ ให้เขาไปหมดแล้ว

(ซ้ำ 
*)

ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง