พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เลื่อย คือ ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
เลื่อมใส เลื่อยหางหนู เลื่อยชักไม้ เลื่อนลอย เลือง เลือดเนื้อ เลือดตากระเด็น มฤค,มฤค มฤตยูราช ยึดถือ เกยแห้ง โกร่ง๓ เกรียบ โกรกหวัด แกว่งกวัด เก็บตัว๒,เก็บเนื้อเก็บตัว แก้เชิง เกศี โก่ง แก๒ เกี่ยวข้อง เกล็ด แกลบ๒ โกงกาง เกน๒ เข็ม๓ เข้าแง่ เข้าถ้ำ เขต โครก |
|||||