Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกรียบ
เกรียบ
[เกฺรียบ] น. ตะกั่วที่ประสมโลหะบางอย่างเพื่อให้แข็ง เรียกว่า ตะกั่วเกรียบ; เรียกของกินทําด้วยข้าวเป็นแผ่น ๆ มีหลายอย่าง เช่น ข้าวเกรียบว่าว ข้าวเกรียบงา ข้าวเกรียบอ่อน.

More
เกราะ๑ | เกราะ๒ | เกราะ๓ | เกราะ๔ | เกรี้ยว,เกรี้ยวๆ | เกรี้ยวโกรธ | เกรี้ยวกราด | เกริ่น๑ | เกริ่น๒ | เกริก | รกราก | มกราคม | เกริน | เกรินราชรถ | เกรินบันไดนาค | เกรินบุษบก | เกยูร | ยกภูเขาออกจากอก | แกแล๑ | โกมล๑ | เกยลา | แกแล๒ | โกมล๒ | ยกเลิก | แกรไฟต์ | แกรก | โกรก | ยกเก็จ | โกรกหวัด | โกโก้๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์