พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เลื้อย คือ ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
เลื่อยเหล็ก เลื่อยอก เลื่อยตะขาบ เลื่อนที่ เลือด เลือดเนื้อเชื้อไข เลือดตกยางออก มฤคย์ มฤตกะ ยึดทรัพย์ แกมมา โกร่ง๔ เกราะ๑ โกโก้๑ แกว่น เก็บตก แก่แดด เก่า แก่งแย่ง ยก๒ เกี่ยวข้าว เกล็ดเลือด แกลบ๓ แกงขม โกน๒ เข็มกลัด เข้าเงียบ เข้าถึง เขตเลือกตั้ง โคแก่ชอบกินหญ้าอ่อน |
|||||