คืนนั้นมันนาน
เวียนพ้นวนผ่านแรมปี
แต่ฉันยังจำราตรี
ที่ตัวฉันมี ความฝังใจ
อยู่ริมฝั่งน้ำ
เลอรักเพียงคุณอุ่นไอ
ชี้ชมดาวพราวพร่างใส
ช่างสุขสดใส กลางเวหา
เคยเปรียบพังเพย
ดาวเชยท้องฟ้า
แนวฝั่งนั้นโอบธารา
ดุจสัญญา ว่ารักชล
คำพูดคุณนั้น
หัวใจฉันดังต้องมนต์
มันคล้ายเคลิ้มไปชอบกล
จึงช้ำตน จนร้องไห้
 
ความหลังยังเตือน
ดูเหมือนคนปลอบโลมใจ
จูบนั้นมันเต็มทรวงใน
ฝากความรักใคร่ ใฝ่นิรันดร์
โธ่ยังวาบหวิว
กลัวริ้วกลัวรอยจูบพลัน
เห็นรอยคอยเตือนจิตฉัน
แต่เกรงจูบนั้น มันระเหย
แต่จูบคุณยัง ดังลมรำเพย
ลมจูบหวนกลับดังเคย
ไม่ละเลย ลืมฉันไป
จูบคุณคืนนี้ หนาวในฤดีเพียงใด
เป็นเพราะฉันจำเยื่อใย
คืนนั้นได้ใน รสจูบ
 
ความหลังยังเตือน
ดูเหมือนคนปลอบโลมใจ
จูบนั้นมันเต็มทรวงใน
ฝากความรักใคร่ ใฝ่นิรันดร์
โธ่ยังวาบหวิว
กลัวริ้วกลัวรอยจูบพลัน
เห็นรอยคอยเตือนจิตฉัน
แต่เกรงจูบนั้นมัน ระเหย
แต่จูบคุณยัง ดังลมรำเพย
ลมจูบหวนกลับดังเคย
ไม่ละเลย ลืมฉันไป
จูบคุณคืนนี้ หนาวในฤดีเพียงใด
เป็นเพราะฉันจำเยื่อใย
คืนนั้นได้ใน รสจูบ...[start]../song/0/0481.MID[stop]