โอ โอ โอ
โอโอโอโอ โอ โอ
โอโอ โอโอ
โอโอโอ โอโอ
 
สัก-วา หน้าสงสาร
ร้าวรานจิต
ทั่วทุกทิศ ฉาว ข่าวไฟไหม้
ได้ ฟังข่าว เพื่อนบ้าน
สะท้านใจ
ผม คนไทยร่วมถิ่นแผ่นดินกัน
ทั้งบ้านนอกในกรุง ยุ่งเนืองนิจ
ทั่วทุกทิศแสนวิโยค
ต้อง โศกศัลย์
ยัง ไม่สิ้น กลิ่นไฟ และไอควัน
ในกรุงนั้นก็ยังไหม้ไฟ แผ้วพาน
เฝ้า เก็บหอมรอมริบยืมหยิบมา
ได้ขายค้าแจ่มประจักษ์
เป็นหลักฐาน
ประกอบกิจการค้า มาช้านาน
พระเพลิงผลาญ ราบเลี่ยน
เสียเตียนไป
นั่งกอดเข่า เฝ้าชะแง้แลดูแสง
ใจเหี่ยวแห้งมองฟ้าน้ำตาไหล
เสียงระเบิดกัมปนาท
แทบขาดใจ
มองหาใครเมตตา เอื้ออารีย์
นึก ว่าเขา มาอำนวย
คิดช่วยเหลือ
มาเอื้อเฟื้อ จับจอง ขนของหนี
มองทางไหน สับสน คนมากมี
โอกาศดี ฉกฉวย ร่ำรวยพลัน
ยาม วิบัติอัดอั้น ตื้นตันอก
น้ำตาตก หมดสุข ทุกข์ มหันต์
แต่ บางคน โชคดี มีประกัน
พอสุขสันต์ ไม่โศก โชคนำพา
เพราะ ประมาท พลาดไป
ไฟ จึงติด
หรือแรงฤทธิ์ สินบน คนบาปหนา
สร้าง ความสุข เหลือล้น
บน น้ำตา
ต้นเพลิงพาให้เพื่อน
ไร้ เรือนนอน
จึงขอเตือน พี่น้อง อืม
จึงขอเตือน พี่น้อง
เพื่อร้องบอก
จะเข้าออก จำไว้ให้ สังหรณ์
ระวังไฟบ้านเรา ก่อนเข้านอน
ดับ ไฟก่อนแล้วจึงคิด
สู่นิท-ราอืม...[start]../song/0/0488.MID[stop]