เหมือนสายฟ้าฟาดพาดกลางใจฉัน
ไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้เลย
เพื่อนเคยรักกัน
แย่งคนรักฉันเอาไปครอบครอง
ร้องไห้ไม่ออกจะบอกกับใคร
เพื่อนของฉันเองทำร้ายใจ
คนรักก็ไม่ปรานี
อายมันอัปยศอดสู
ศัตรูคือมิตรผู้ชิดใกล้
อับอายเหลือเกิน
หากใครเขาถาม จะตอบกับเขาได้ยังไง
เขาและเธอคงแสนสุขใจ
ไม่แคร์ไม่คิดสิ่งใด
ปล่อยให้ฉันช้ำ
อยู่กับความว่างเปล่า
แค้นใดกันเล่า
ที่เธอกับเขาต้องการเอาคืน
ทำกันให้พอ
 
 ร้องไห้ไม่ออกจะบอกกับใคร
เพื่อนของฉันเองทำร้ายใจ
คนรักก็ไม่ปรานี
อายมันอัปยศอดสู
ศัตรูคือมิตรผู้ชิดใกล้
อับอายเหลือเกิน
หากใครเขาถาม จะตอบกับเขาได้ยังไง
เขาและเธอคงแสนสุขใจ
ไม่แคร์ไม่คิดสิ่งใด
ปล่อยให้ฉันช้ำ
อยู่กับความว่างเปล่า
แค้นใดกันเล่า
ที่เธอกับเขาต้องการเอาคืน
ทำกันให้พอ...[start]../song/4/4120.MID[stop]