พร่ำ วอนฟ้า
ฟ้า ไม่อาจ
รับ คำกล่าว
อ้อน วอนดาว
ดาว ก็เคียง
เลี่ยง คำ ไข
จะ บอกจันทร์
ก็ พรันพราก
จาก แสนไกล
สุด บอกใคร
ให้รู้เห็น เป็น พยาน
ศักดิ์ เธอสูง
สูง เกินกว่า
คว้า ครองได้
โอ้ ทางใด
รู้ ถึงเจ้า เล่า จอมขวัญ
กลุ่ม ศรัทธา ในหล้าแหล่ง
แห่ง นภา
ก็ มีฉัน เป็นคะแนน รัก อนงค์
กระต่ายลำพอง
ไม่ หมาย ครอง
ดวง จันทร์ทรา
ฉัน สกุณา กา ก็ รู้
ไม่ คู่หงษ์
หิ่งห้อยนิด ไม่คิดรวม
ดาวร่วมพงษ์
รัก อนงค์ไม่ฉุดรัก
นั้น จม ปรัก ตรม
หากความดี
แม้มีอยู่ รู้ ประจักษ์
หมดใจภักดิ์ รักมอบให้
ยัง ไม่ สม
แต่ สุขใจ ที่ ได้รัก จากอารมณ์
เธอ นั้นสม
เป็น อนุสาวรีย์ รัก แห่ง เรา...[start]../song/0/0690.MID[stop]