โอ้ กาน ดา กลับมาหาพี่เถิด
อย่า เตลิด หลีกหลีหนีไกล
โอ้ พี่ รัก เจ้ามากแค่ไหน
พี่ยังยกให้ ไร่ตั้งสองตารางวา
บ้านของเรา มันก็ไม่ใหญ่ไม่โต
เป็นตึกบังกาโล
แต่ยังไม่มุงหลังคา
เจ้าอยู่ไม่ได้ ใช่ไหมแก้วตา
จึงจากพี่ยา ไปอยู่หลังคาสีแดง
พี่เที่ยวตามหา
ไม่เจอขวัญตาซักที
กรุงเทพเดี๋ยวนี้
มันมีแต่สีแหละแสง
พี่เดินรันทด หมดเรี่ยวหมดแรง
ตามหาแม่ไอ้แดง
ซิยังไม่เห็นจะเจอ
รีบกลับเถิดหนา
มามุงหลังคาด้วยกัน
ไม่ต้องอายจันทร์
เพราะมีแต่ฉันกับเธอ
กลางคืน นอนฝัน
กลางวัน นอนเพ้อ
ดึกดึก ละเมอ อีตอนน้ำค้างมันลง

พี่เที่ยวตามหา
ไม่เจอขวัญตาซักที
กรุงเทพเดี๋ยวนี้
มันมีแต่สีแหละแสง
พี่เดินรันทด
หมดเรี่ยวหมดแรง
ตามหาแม่ไอ้แดง
ก็ยังไม่เห็นจะเจอ
รีบกลับเถิดหนา
มามุงหลังคาด้วยกัน
ไม่ต้องอายจันทร์
เพราะมีแต่ฉันกับเธอ
กลางคืน นอนฝัน
กลางวัน นอนเพ้อ
ดึกดึก ละเมออีตอนน้ำค้างมันลง
ดึกดึก ละเมออีตอนน้ำค้างมันลง
ดึกดึกละเมออีตอนน้ำค้างมันลง
ดึกดึก ละเมออีตอนน้ำค้างมันลง...[start]../song/9/9368.MID[stop]