เคยเป็นเธอที่ฉันมีตลอดมา 
เคยเป็นเธอที่ซับน้ำตาในยามเหงา
ทุกร้อนเสียใจเพียงใดมีเพื่อนคือเธอช่วยแบ่งเบา 
ไม่เหงาไม่กลัวไม่เหนื่อยไม่ท้อใจ

จนเวลาได้แยกเราให้ห่างกัน 
มันคงเป็นเพราะโชคชะตากำหนดไว้
ให้ฉันและเธอมีทางที่เลือกเดินต่างกันไป 
ถึงแม้ว่าเรายังอยู่ใกล้ๆกัน แต่มันไม่เหมือนเดิม

* 
อะไรที่ทำให้ไกลฉันไม่เข้าใจ 
ฟ้าหรือทะเลที่กว้างใหญ่อะไรมากั้นเรา
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือถึงกันแต่เหมือนมีหมอกควันบางเบา 
กั้นตรงกลางขวางเราไม่ให้ได้เจอกัน

เมื่อฉันและเธอมีทางที่เลือกเดินต่างกันไป 
ทั้งๆที่เรายังอยู่ใกล้ๆกัน แต่มันไม่เหมือนเดิม

(ซ้ำ 
*)

เคยมีบางครั้งที่อยากให้เป็นเหมือนดังเดิม 
แต่ใครเลยจะได้ทุกอย่างอย่างที่ฝัน

(ซ้ำ *)