ไม่มีแล้วรักนั้นที่เธอฝากไว้ อยู่ที่ไหนคำว่ารักที่เคยให้กัน

เธอเคยเขียนไว้ที่ใจ ด้วยมือคู่นั้น แล้วเพราะอะไรเธอจึงลบไป



ได้แต่คิดยิ่งคิดก็ยิ่งปวดร้าว คำว่าเหงาไม่เคยหายไปจากหัวใจ

จบกันแล้วจริงหรือเธอ ไม่จริงใช่ไหม ไม่รู้ทำไมไม่ลืมเสียที



* ฉันคงเหมือนหนังสือที่เธออ่านจบแล้ว ไม่มีอะไรให้ค้นหาอีกต่อไป ไม่มี

มันไม่น่าทบทวน ไม่ชวนให้อ่านจากนี้ ไม่เหลืออะไรที่เธอควรต้องจำ



(ซ้ำ *)



เมื่อความรักมันมาถึงหน้าสุดท้าย ก็คงคล้ายกับหนังสือเก่าๆเล่มหนึ่ง

ที่เธอนั้นเลิกสนใจ ไม่แคร์ไม่ซึ้ง แล้วซักวันหนึ่งก็โยนทิ้งไป

แค่หนังสือเพียงเล่มหนึ่ง ที่เธอไม่ซึ้ง แล้วซักวันหนึ่งก็ลืมฉันไป