อยู่อย่างคนไม่มีสิทธิ์ ก็ผิดตั้งแต่วันที่เราเกิด

เจ็บอย่างไรก็ทนไปเถิด จะเกิดอะไรก็ต้องทน (จะเจ็บอย่างไรก็จะทน)



หากว่าเธอสิ้นเยื่อใย ประโยชน์อะไรที่จะบ่น

อยู่อย่างดินต้องเจียมตน จะอดจะทนเพราะเข้าใจ



* เมื่อเธอไม่รักก็ช่างเถิด มันถูกอยู่แล้วที่เธอไป

หากเป็นเราไม่ถูกใจใคร ก็คงจะทำไปอย่างนั้นเหมือนกัน



** คนอย่างเราต้องยอมอดทน ได้เกิดเป็นคนก็บุญนักหนา

เธอไม่แลก็แล้วแต่ฟ้า สั่งลงมาให้เสียเธอไป

คนอย่างเราไม่มีอุทธรณ์ จะเจ็บจะร้อนต้องเก็บเอาไว้

คนจะไปก็คือต้องไป ดีแค่ไหนที่เธอเคยมอง

(คนอย่างเราไม่มีอะไร ไม่มีสิทธิ์มีเสียง ได้เพียงแค่มอง)



(ซ้ำ * , **)



อยู่อย่างคนไม่มีสิทธิ์