วันที่ความเปลี่ยนแปลง เดินเข้ามาสู่เรา 

เธอรู้สึกเหมือนฉันหรือเปล่า คงไม่สำคัญ 

เร็วหรือนานกว่านี้ ก็ต้องมีสักวัน 

ทางที่ดี ให้ฉันจากไป 



* ยิ่งรู้ว่าหวั่นต้องเจ็บช้ำ ยิ่งต้องทำให้ได้ 

ยอมดับไฟด้วยหยดน้ำตา 

เพราะเราไม่อาจ รักกัน 

พรหมลิขิต แยกฉันและเธอให้ห่างร้างลา 

คนที่จำเป็นต้องไป เจ็บปวดใจ มากกว่า 

แต่จะทน จะทำเพราะว่า รักเธอ 



ลืมว่าเคยผูกพันธ์ มันไม่เคยง่ายดาย 

เธอรู้สึก ยากเย็นเท่าไหร่ เราคงเท่ากัน 

ทางที่โรยขวากหนาม ล้าจนเกินข้ามมัน 

เราจะเดินด้วยกัน อย่างไร 



(ซ้ำ *)



เพราะเราไม่อาจ รักกัน 

พรหมลิขิต ขีดฉันและเธอให้ห่างร้างลา 

คนที่จำเป็นต้องไป เจ็บปวดใจ มากกว่า 

ที่ต้องพูดทั้งน้ำตา 

ว่าเราไม่อาจ รักกัน 

พรหมลิขิต แยกฉันและเธอให้ห่างร้างลา 

คนที่จำเป็นต้องไป เจ็บปวดใจ มากกว่า 

แต่จะทน จะทำเพราะว่า รักเธอ 

แค่สักวันเธอจะรู้ว่า รักเธอ