ฉันรู้ว่ารักของเราจบไปก็นาน และเธอก็อาจได้พบใคร ก็รู้ก็พอเข้าใจ 

แต่ทุกครั้ง ก็เหมือนว่าใจไม่ยอมรับฟัง เข้านอนและตื่นทุกๆวัน คิดถึงแค่เธออย่างเคย 



* รู้รู้ดีทุกอย่าง รู้ถึงพยายาม พอสักทีจะได้ไหม 



** รับได้ไหมความจริง ทิ้งได้ไหมความจำ ซ้ำเติมอยู่ทุกวัน มันไม่ได้อะไร 

ขอให้เขาคืนมา แม้ไม่เห็นมีใคร ท่องจำเอาไว้ ยอมรับซะความจริง 



ไม่รู้ต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไร ยิ่งลืมเท่าไรก็ยิ่งจำ ไม่รับความจริงสักที

 

(ซ้ำ * , **)



(ซ้ำ **)