ไม่อยากเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว 

ที่ไปรักใครง่ายดายเหลือเกิน 

ที่ไปรักเธอไม่ทันจะรู้ตัว 



ส่วนหนึ่งในใจของฉันก็กลัว 

บอกกับหัวใจตัวเองทุกที 

บอกมันทุกวันให้มันหยุดรักเธอ 



* รักแล้วก็ช้ำเปล่าๆ ฉันรู้และพอเข้าใจ 

เตือนตัวเองเอาไว้ห้ามตัวเองเอาไว้ ไม่ให้แสดงออกมา 



** อยู่ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว ห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย 

สั่งหัวใจให้เมินเฉย ไม่รู้ต้องทำยังไง 

ใกล้เธอทำไมทุกครั้งในมันสั่นๆ 

จิตใจของฉันนั้นวุ่นวาย 

ตัวของฉันควบคุมไม่ได้ เมื่อสุดท้าย หัวใจมันรักเธอ 



ไม่ว่าจะพยายามแต่ไหน 

แต่ก็ไม่ลืมเธอไปสักที 

ตราบใดที่ฉันยังคงต้องหายใจ 



จะหลอกตัวเองได้นานแค่ไหน 

ว่าตัวฉันไม่มีใจให้เธอ 

ว่าตัวฉันไม่เป็นไรไม่เสียใจ 

 

(ซ้ำ * , ** , **)