มีเพียงฉันเองที่ในห้องนี้ จากวันที่เธอหายไปไม่เคยย้อนกลับมา
อยู่บนที่นอนและยังโหยหา ภาพวันเวลาที่โอบกอดกันทุกค่ำคืน
* หมดไม่เหลือสุดท้ายทุกอย่าง เหมือนฝันที่มันหลุดลอยไปห่างไกลไม่มีอะไรเหลืออยู่
** มีแต่ความหลังเก่าๆ มีแต่ความเหงารบกวนจิตใจ
ไม่ลืมความหลังเก่าๆ ไม่อยากปวดร้าวเพราะเธอจากไป ได้โปรดกลับมา
เสื้อนอนของเธอยังคงพาดไว้ กลิ่นลมหายใจเธอยังติดตรึงช่างชัดเจน
สุขใจเหลือเกินทุกทีที่เห็น ผ้าปูที่นอนยที่เคยโอบรักของสองเรา
(ซ้ำ * , **)
Bookmark This Page |