คืนวันที่มันมีแต่ฝันร้าย ทางที่เดินก็เดียวดาย

ความรู้สึกอ้างว้างเหลือเกิน

คงเป็นฟ้าลิขิตเส้นทางเดิน เจอแต่ลมพายุร้ายซัดเข้ามาที่ฉันไม่เว้นวาย

บอกตัวเองทุกครั้งที่ท้อใจ เดี๋ยวก็พ้นไป จะต้องทนให้ไหว



* ก็อาจจะมีสักวันที่ฝันดีๆ ก็อาจจะมีสักทีที่ฟ้าบังเอิญเป็นใจ

ดวงตะวันสดใสพรุ่งนี้ก็คงส่องมาที่ฉัน

ก็อาจจะมีสักคนที่เขาดีๆ ที่เข้ามาเติมชีวิตที่ดีให้กัน

คงจะมีวันนั้นที่มันเป็นวันของฉันจริงๆ



วันหนึ่งฉันก็คงได้รับรู้ ความสุขใจที่รอคอยแม้จะเหนื่อยเพียงไหนก็ตาม

วันหนึ่งคงมีสิ่งที่ดีงาม เดินเข้ามามาหาฉัน ทักทายคนอย่างฉันเหมือนใครๆ



บอกตัวเองทุกครั้งที่ท้อใจ เดี๋ยวก็พ้นไปจะต้องทนให้ไหว



(ซ้ำ *)



ก็ยังหวังในใจ เมื่อพายุสงบอาจจะพบคืนวันฟ้าใหม่

ที่เคยมีใครได้บอกไว้ ว่าฟ้าหลังฝนมันสดใส

บอกใจอีกนิดนึงไม่นานสักเท่าไหร่ อะไรมันคงดีกว่าวันนี้



(ซ้ำ *)



คงจะมีวันนั้นที่มันเป็นวันที่ฝันเป็นจริง