คำว่า
กบาล
กบาล ความหมายคือ (กะบาน) น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ / หัว / (คําไม่สุภาพ) เช่น ตีกบาล เขกกบาล/ แผ่นกระเบื้อง/ ลานกลางหมู่บ้าน เรียกว่า กบาลบ้าน/ เครื่องเซ่นผีที่ใส่ภาชนะกับตุ๊กตาแล้วนําไปทิ้งที่ทางสามแพร่ง และต่อยหัวตุ๊กตาเสีย เรียกว่า เสียกบาล / เรียกภาชนะที่ใส่เครื่องเช่นนั้น เช่น เอาเหล้าข้าวใส่กบาลออกเซ่นวัก. (ขุนช้างขุนแผน) / บางทีใช้ว่า กระบาล เช่น ปรุตรุเคลือบกระบาลหิน. (จารึกวัดโพธิ์). (ป. / ส. กปาล ว่า กะโหลกหัว).