Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เยื่อ
เยื่อ
เยื่อ
น. สิ่งที่เป็นแผ่นบางอยู่ตามผิวหรือภายในของร่างกายบางส่วนหรือของสิ่งต่าง ๆ เช่น เยื่อในกระดูก เยื่อหัวหอม เยื่อไม้ไผ่.;

More
เยื้อ | เยือก,เยือก ๑ | เยือก,เยือก ๒ | เยือกเย็น | เยื่อเคย | เยือง,เยือง ๑ | เยือง,เยือง ๒ | เยื่อง | เยื้อง | เยื้องกราย | เยื้องยัก | เยื้องย่าง | เยือน | เยื้อน | เยื่อใย | แย่ | แย้,แย้ ๑ | แย้,แย้ ๒ | แยก | แยกเขี้ยว | แยกตัว | แยกธาตุ | แยกย้าย | แยกแย้ง | แยกแยะ | แยกสี | แยง,แยง ๑ | แยง,แยง ๒ | แย่ง | แย้ง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์