Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
แมลง
แมลง
[มะแลง] น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เมื่อร่างกายเจริญเติบโตเต็มที่ แบ่งออกเป็น ๓ ส่วน เห็นได้ชัดเจน ได้แก่ ส่วนหัว ส่วนอก และส่วนท้อง มี ๖ ขา เป็นสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังพวกเดียวที่มีปีก ซึ่งอาจมี ๑ หรือ ๒ คู่ แต่อาจพบพวกที่ไม่มีปีกก็ได้ เป็นสัตว์ที่มีมากชนิดที่สุดในโลก มักเรียกสับ กับคําว่า แมง.

More
แมลงเม่า | แมลงภู่๑ | แมลงภู่๒ | แมลงภู่๓ | แมลงภู่๔ | แมลงวัน | แมลงวันสเปน | แมลงวันหัวเขียว | แมลงวันทอง | แมลงช้าง | แมลงดา | แมลงดำ | แมลงดำหนาม | แมลงทับเล็ก | แมลงปอ๑ | แมลงปอ๒ | แมลบ | เมลื่อย | เมลื้อย | เมลื่อยมล้า | เมลือง | เยๆ | เรไร๑ | เรไร๒ | เรไร๓ | โภไคย,โภไคศวรรย์ | โมไนย | ภย? | แมก | โมก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์