โลกนี้นี่ดูยิ่งดูยอกย้อน เปรียบเหมือนละคร
ถึงบทเมื่อตอน เร้า ใจ
บทบาทลีลาแตกต่างกันไป
ถึงสูงเพียงใด ต่างจบลงไป เหมือน กัน 
เกิดมาต้องตาย ร่างกายผุพัง
ผู้คนเขาชัง คิดยิ่งระวัง ไหว หวั่น
ต่างเกิดกันมาร่วมโลกเดียวกัน
ถือผิวชังพรรณ บ้างเหยียดหยันกัน เหลือเกิน
โลก นี้ คือละคร บทบาทบางตอน
ชีวิตยอกย้อน ยับเยิน
ชีวิตบางคนรุ่งเรืองจำเริญ แสน เพลิน
เหมือนเดินอยู่บนหนทางวิมาน
โลกนี้นี่ดู ยิ่งดูเศร้าใจ
ชั่วชีวิตวัย หมุนเปลี่ยนผันไป เหมือน ม่าน
เปิดฉากเรืองรองผุดผ่องตระการ
ครั้นแล้วไม่นาน ปิดม่านเป็น ความเศร้าใจ
 
โลกนี้นี่ดู ยิ่งดูเศร้าใจ
ชั่วชีวิตวัย หมุนเปลี่ยนผันไป เหมือน ม่าน
ปิดฉากเรืองรองผุดผ่องตระการ
ครั้นแล้วไม่นาน เปิดม่านเป็น ความเศร้าใจ...[start]../song/0/0046.MID[stop]