วันเวลาที่ล่วงเลยไป วันที่ใจต้องชินและชา พายุยังวนเวียนกระหน่ำเข้ามา

วันเวลาที่ต้องเป็นไป วันที่ใจนั้นเริ่มจะล้า ที่ยังคงย้ำซ้ำเติมเราอยู่ทุกครา



* ช่วงเวลา ที่แสนเหน็บหนาว ต้องปวดร้าว เธอนั้นยังมีฉัน

ไม่อ้างว้าง ถ้าเราอยู่ข้างกัน จำเอาไว้ในวันเวลาที่เธออ่อนล้า เรานั้นยังมีกัน



บนทางเดินที่ยังยาวไกล เพียงแค่เดินข้ามไปด้วยกัน

วันเวลาที่ต้องเหน็ดเหนื่อยเหมือนกัน

ความจริงชีวิตที่เป็นไป เพียงแค่ใจของเราเท่านั้น

ให้รู้ไว้ว่าฉันขอแค่อย่าเพิ่งท้อ



(ซ้ำ *)



ช่วงเวลา ที่แสนเหน็บหนาว ต้องปวดร้าว อย่าหวั่นไหว

อีกมากมาย  ถ้าเราต้องข้ามไป จำเอาไว้ในวันเวลาที่เธออ่อนล้า

และอยู่ในช่วงเวลา ที่แสนเหน็บหนาว ต้องปวดร้าว ยังมีเธอและฉัน

ไม่อ้างว้าง ถ้าเราอยู่ข้างกัน จำเอาไว้ในวันเวลาที่เธออ่อนล้า เรานั้นยังมีกัน



เรานั้นยังมีกัน กันและกัน