เป็นอีกคืนที่เหงาจับใจ 

เป็นอีกคืนที่ใจว่างเปล่า ไม่มีเหงาเธอแล้ว 



* ผ้าที่เคยห่ม หมอนที่เคยหนุน ของที่เคยคุ้นตา

ก็ไม่เหมือนเก่าเพราะว่ามีคำว่าเหงาเข้ามานอนแทนที่เธอ

และมันไม่คุ้นที่เธอหายไป



** ไม่มีอีกแล้ว ไม่มี ไม่มีเธออีกแล้วข้างกาย

ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ 

ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน

มันไม่มีอีกแล้ววันนั้น ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น

ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาวอยู่ทุกคืน 

เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ



เป็นอีกคืนที่หนาวกว่าเคย 

เป็นอีกคืนที่นอนไม่หลับ ติดอยู่กับความหลัง



(ซ้ำ * , **)



(ซ้ำ **)