ไม่มีใครมาซักหน่อย ทำไมต้องนั่งคอยเขา

ข้าวปลาไม่ยอมกิน โง่บรม โง่บรม มากเลย

ไม่มีใครแคร์ซักหน่อย นั่งเหม่อลอยน้ำตาไหล

จะนอนไม่ยอมนอน โง่บรม โง่บรม ให้ตาย

จะคิดถึงทำไม จะพร่ำเพ้อทำไมให้เจ็บ

จะฟุ้งซ่านทำไม จะเป็นจะตายใครจะรู้

เขาคิดถึงก็เปล่าเลย เขารู้ไหมว่าเรายังอยู่



ไม่เห็นเขาจะเคยมาดูว่าเราจะเป็นหรือตาย

อดทนมานานเท่าไหร่ เมื่อไรใจถึงยอมรับ

ว่าเขาไม่รักเรา โง่บรม โง่บรม มากเลย

ไม่มีใครแคร์ซักหน่อย นั่งเหม่อลอยน้ำตาไหล

จะนอนไม่ยอมนอน โง่บรม โง่บรม ให้ตาย

จะคิดถึงทำไม จะพร่ำเพ้อทำไมให้เจ็บ

จะฟุ้งซ่านทำไม จะเป็นจะตายใครจะรู้

เขาคิดถึงก็เปล่าเลย เขารู้ไหมว่าเรายังอยู่



ไม่เห็นเขาจะเคยมาดูว่าเราจะเป็นหรือตาย

เจ็บปวดอยู่ตามลำพัง เจ็บปวดอยู่เพียงผู้เดียว

ใจฉันแทบพัง เจ็บปวดอยู่ตามลำพัง

( ตื่นได้แล้ว ตื่นได้แล้ว ลืมตาได้แล้ว และช่วยรักษาตัวเอง )

( ตื่นได้แล้ว ตื่นได้แล้ว ลืมตาได้แล้ว และช่วยรักษาตัวเอง )

จะคิดถึงทำไม จะพร่ำเพ้อทำไมให้เจ็บ

จะฟุ้งซ่านทำไม จะเป็นจะตายใครจะรู้

เขาคิดถึงก็เปล่าเลย เขารู้ไหมว่าเรายังอยู่



ไม่เห็นเขาจะเคยมาดูว่าเราจะเป็นหรือตาย

เป็นหรือตาย คิดถึง คิดถึงทำไม จะฟุ้งซ่านทำไม

จะคิดถึง จะคิดถึง จะคิดถึง จะคิดถึง ทำไม