비쭉하다
ปากเบะ, เบะปาก, ยื่นปากออกมา
기분이 언짢거나 울려고 할 때, 또는 비웃을 때 소리 없이 입을 쑥 내밀다.
ยื่นปากแล้วกระตุกอย่างไม่มีเสียงเมื่อไม่สบอารมณ์ จะร้องไห้หรือเมื่อยิ้มเยาะ