뿌리
พื้นฐาน, รากฐาน
(비유적으로) 사물이나 현상을 이루는 바탕이나 기본이 되는 것.
(ในเชิงเปรียบเทียบ)สิ่งที่เป็นพื้นฐานหรือรากฐานของวัตถุหรือปรากฏการณ์