그제야
ตอนนั้นจึงได้, ตอนนั้นเองถึงได้, ตอนนั้นนั่นเองถึงได้, ในเวลานั้น, พอ...ก็, พอ...แล้วก็, พอ...ถึง, พอ...จึง
앞에서 이미 이야기한 바로 그때에야 비로소.
พอจะถึงตอนที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านั้นแล้วจึง